اثر کودهای بیولوژیکی و نیتروژنی بر عملکرد و اجزای عملکرد جو بهاری تحت شرایط دیم

به منظور بررسی اثر کودهای بیولوژیکی و شیمیایی روی عملکرد و اجزای عملکرد جو بهاری در شرایط دیم، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. فاکتور اول ارقام بومی الوار و سهند جو دیم و فاکتور دوم سطوح کودی شاهد (بدون مصرف هر نوع کود)، فسفاته بارور2، نیتراژین، نیتراژین + بارور2، 60 کیلوگرم اوره، 30 کیلوگرم اوره + بارور2 و نیتراژین + بارور2 + 20 کیلوگرم اوره بود. نتایج نشان داد که رابطه درصد پوشش سبز با زمان (روزهای پس از کاشت) در طول دوره ی رشد برای ترکیبات مختلف تیماری به صورت تابع درجه دوم بود. بیشترین درصد پوشش سبز در تیمار مصرف نیتراژین + بارور2 + 33% اوره و 100% اوره به دست آمد.. ارتفاع بوته در رقم سهند 23 درصد بیشتر از رقم بومی الوار بود. همچنین بیشترین میانگین ارتفاع بوته (48/53 سانتیمتر) از مصرف 60 کیلوگرم کود اوره و 30 کیلوگرم اوره به همراه کود زیستی فسفات بارور 2 (02/53 سانتیمتر) و کمترین میانگین ارتفاع بوته نیز در حالت عدم مصرف هر نوع کود (63/47 سانتیمتر) و مصرف تنهایی کود زیستی فسفات بارور 2 (06/48 سانتیمتر) به دست آمد.. همچنین بیشترین ارتفاع بوته از کاربرد رقم سهند به همراه 50 درصد اوره + فسفات بارور 2 و کاربرد توام رقم سهند با 100 درصد کود نیتروژنی و کمترین میانگین ارتفاع بوته در حالت کاربرد رقم بومی الوار به همراه شاهد و فسفات بارور 2 به دست آمد. مصرف کود زیستی فسفات بارور 2 به همراه نصف دز توصیه شده کود نیتروژنی، طول سنبله را نسبت به بقیه ترکیبات تیماری افزایش داد، بطوری که طول سنبله نسبت به شاهد 11 درصد بیشتر بود. بیشترین وزن سنبله در رقم سهند دیده شد که نسبت به رقم بومی الوار 19 درصد وزن سنبله بیشتری داشت. در بین سطوح مختلف کودی نیز بیشترین وزن سنبله با میانگین 15/1 گرم موقعی حاصل شد که50% کود اوره به همراه کود زیستی فسفات بارور 2 استفاده شد و کمترین وزن سنبله با میانگین وزن 95/0 گرم با مصرف تنهایی فسفات بارور 2 به دست آمد. با معنی دار شدن اثر کود و رقم در عملکرد دانه در واحد سطح بیشترین عملکرد دانه با مصرف 60 کیلوگرم کود اوره بدست آمد. میانگین عملکرد دانه در رقم سهند 18 درصد بیشتر از رقم بومی بود. بیشترین عملکرد کاه و کلش با مصرف 60 کیلوگرم اوره و کمترین آن در شاهد بدست آمد. با مصرف اوره عملکرد بیولوژیکی از 2/3 تن در شاهد به 2/5 تن در هکتار رسید. بیشترین شاخص برداشت در رقم سهند به دست آمد. هر چند بین تیمارهای کودی از لحاظ شاخص برداشت اختلاف معنی داری دیده نشد با این حال بیشترین شاخص برداشت در تیمارهای نیتراژین + بارور2 و نیتراژین + بارور2 + 20 کیلوگرم اوره به دست آمد.